Model:

ICON(ICOsahedral Nonhydrostatic general circulation model) from the German Weather Service

Zaktualizowano:
4 times per day, from 08:00, 14:00, 20:00, and 00:00 UTC
Czas uniwersalny:
12:00 UTC = 13:00 CET
Rozdzielczość:
0.125° x 0.125°
parametr:
Cloud cover (low,middle,high,total)
Opis:
Clouds are vertically divided into three levels: low, middle, and high. Each level is defined by the range of levels at which each type of clouds typically appears.

Level Polar Region Temperate Region Tropical Region
High Clouds 10,000-25,000 ft
(3-8 km)
16,500-40,000 ft
(5-13 km)
20,000-60,000 ft
(6-18 km)
Middle Clouds 6,500-13,000 ft
(2-4 km)
6,500-23,000 ft
(2-7 km)
6,500-25,000 ft
(2-8 km)
Low Clouds Surface-6,500 ft
(0-2 km)
Surface-6,500 ft
(0-2 km)
Surface-6,500 ft
(0-2 km)


The types of clouds are:

High clouds: Cirrus (Ci), Cirrocumulus (Cc), and Cirrostratus (Cs). They are typically thin and white in appearance, but can appear in a magnificent array of colors when the sun is low on the horizon.

Middle clouds: Altocumulus (Ac), Altostratus (As). They are composed primarily of water droplets, however, they can also be composed of ice crystals when temperatures are low enough.

Low clouds: Cumulus (Cu), Stratocumulus (Sc), Stratus (St), and Cumulonimbus (Cb) are low clouds composed of water droplets.
ICON:
ICON The ICON dynamical core is a development initiated by the Max Planck Institute for Meteorology (MPI-M) and the Opens external link in current windowGermany Weather Service (DWD). This dynamical core is designed to better tap the potential of new generations of high performance computing, to better represent fluid conservation properties that are increasingly important for modelling the Earth system, to provide a more consistent basis for coupling the atmosphere and ocean and for representing subgrid-scale heterogeneity over land, and to allow regionalization and limited area implementations.
NWP:
Numeryczna prognoza pogody - ocena stanu atmosfery w przyszłości na podstawie znajomości warunków początkowych oraz sił działających na powietrze. Numeryczna prognoza oparta jest na rozwiązaniu równań ruchu powietrza za pomocą ich dyskretyzacji i wykorzystaniu do obliczeń maszyn matematycznych.
Początkowy stan atmosfery wyznacza się na podstawie jednoczesnych pomiarów na całym globie ziemskim. Równania ruchu cząstek powietrza wprowadza się zakładając, że powietrze jest cieczą. Równań tych nie można rozwiązać w prosty sposób. Kluczowym uproszczeniem, wymagającym jednak zastosowania komputerów, jest założenie, że atmosferę można w przybliżeniu opisać jako wiele dyskretnych elementów na które oddziaływają rozmaite procesy fizyczne. Komputery wykorzystywane są do obliczeń zmian w czasie temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości przepływu, i innych wielkości opisujących element powietrza. Zmiany tych własności fizycznych powodowane są przez rozmaitego rodzaju procesy, takie jak wymiana ciepła i masy, opad deszczu, ruch nad górami, tarcie powietrza, konwekcję, wpływ promieniowania słonecznego, oraz wpływ oddziaływania z innymi cząstkami powietrza. Komputerowe obliczenia dla wszystkich elementów atmosfery dają stan atmosfery w przyszłości czyli prognozę pogody.
W dyskretyzacji równań ruchu powietrza wykorzystuje się metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych - stąd nazwa numeryczna prognoza pogody.

Zobacz Wikipedia, Numeryczna prognoza pogody, http://pl.wikipedia.org/wiki/Numeryczna_prognoza_pogody (dostęp lut. 9, 2010, 20:49 UTC).