Model:

GFS (Global Forecast System) Global Model from the "National Centers for Environmental Prediction" (NCEP)

Zaktualizowano:
4 times per day, from 3:30, 09:30, 15:30 and 21:30 UTC
Czas uniwersalny:
12:00 UTC = 13:00 CET
Rozdzielczość:
0.25° x 0.25°
parametr:
Geopotential in 500 hPa (solid, black lines) and Vorticity advection in 105/(s*6h) (colored lines)
Opis:
The two types of vorticity advection are positive (PVA) and negative vorticity advection (NVA). The closed circles in the figure show the 500 hPa absolute vorticity lines, the others the 500 hPa height lines. When an air parcel is moving from an area higher vorticity to an area lower vorticity this is called: PVA (red color). The other way around is called: NVA (blue color). PVA is associated with upper-air divergence, i.e. upward vertical motion. NVA is associated with down ward vertical motion. Therefore, PVA  at 500 hPa is strongest above a surface low, while NVA at 500 hPa is strongest above a surface high.
In operational meteorology Vorticity advection maps are used to identify areas with vertical air motion to see where clouds, precipitation or clear conditions are likely to occur. Keep in mind, however, that PVA is not the same as upward vertical motion. Here temperature advection is important too.
GFS:
The Global Forecast System (GFS) is a global numerical weather prediction computer model run by NOAA. This mathematical model is run four times a day and produces forecasts up to 16 days in advance, but with decreasing spatial and temporal resolution over time it is widely accepted that beyond 7 days the forecast is very general and not very accurate.

The resolution of the model horizontally, it divides the surface of the earth into 20 kilometre grid squares; vertically, it divides the atmosphere into 64 layers and temporally, it produces a forecast for every 3rd hour for the first 240 hours, after that they are produced for every 12th hour.
NWP:
Numeryczna prognoza pogody - ocena stanu atmosfery w przyszłości na podstawie znajomości warunków początkowych oraz sił działających na powietrze. Numeryczna prognoza oparta jest na rozwiązaniu równań ruchu powietrza za pomocą ich dyskretyzacji i wykorzystaniu do obliczeń maszyn matematycznych.
Początkowy stan atmosfery wyznacza się na podstawie jednoczesnych pomiarów na całym globie ziemskim. Równania ruchu cząstek powietrza wprowadza się zakładając, że powietrze jest cieczą. Równań tych nie można rozwiązać w prosty sposób. Kluczowym uproszczeniem, wymagającym jednak zastosowania komputerów, jest założenie, że atmosferę można w przybliżeniu opisać jako wiele dyskretnych elementów na które oddziaływają rozmaite procesy fizyczne. Komputery wykorzystywane są do obliczeń zmian w czasie temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości przepływu, i innych wielkości opisujących element powietrza. Zmiany tych własności fizycznych powodowane są przez rozmaitego rodzaju procesy, takie jak wymiana ciepła i masy, opad deszczu, ruch nad górami, tarcie powietrza, konwekcję, wpływ promieniowania słonecznego, oraz wpływ oddziaływania z innymi cząstkami powietrza. Komputerowe obliczenia dla wszystkich elementów atmosfery dają stan atmosfery w przyszłości czyli prognozę pogody.
W dyskretyzacji równań ruchu powietrza wykorzystuje się metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych - stąd nazwa numeryczna prognoza pogody.

Zobacz Wikipedia, Numeryczna prognoza pogody, http://pl.wikipedia.org/wiki/Numeryczna_prognoza_pogody (dostęp lut. 9, 2010, 20:49 UTC).